Σε βρισκω εκει που το θολο μυαλο σαπιζει,
εκει που η γη δυναται να τρεμει σαν ωδη,
ωδη και οδυνη μαζι, χιλια θυματα
Σε βρηκα στου παραμυθενιου κορμιου
την τελεια γλυκεια και λουλουδενια οψη,
τα πιο μικρα παιχνιδια και βελη
που στην καρδια μου μπαινουν και
ρουφανε τα εντοσθια doucement - doucement
Το περιθωριο μου εισαι
Και θα σε βρω εκει
Να κρυβεσαι και να αναστεναζεις σαν περνας απο την τρυπα
Που σου ζητησανε
να θαψεις
την ψυχη σου
.