Σε βρισκω εκει που το θολο μυαλο σαπιζει,

εκει που η γη δυναται να τρεμει σαν ωδη,

ωδη και οδυνη μαζι, χιλια θυματα

Σε βρηκα στου παραμυθενιου κορμιου

την τελεια γλυκεια και λουλουδενια οψη,

τα πιο μικρα παιχνιδια και βελη

που στην καρδια μου μπαινουν και

ρουφανε τα εντοσθια doucement - doucement

Το περιθωριο μου εισαι

Και θα σε βρω εκει

Να κρυβεσαι και να αναστεναζεις σαν περνας απο την τρυπα

                                  Που σου ζητησανε

να θαψεις

την ψυχη σου

.