Ετικέτες για αυτήν την ανάρτηση: π.χ. σκούτερ, διακοπές, φθινόπωρο

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Βαρέθηκα να διαβάζω κείμενα που χρησιμοποιούν διαρκώς τις ίδιες λέξεις με παρεμφερείς τρόπους.

Ωραία μπλογκ δε λέω, κάποια, αλλά παντού θα βρίσκω λεκεδάκια του στυλ "κάνω όνειρα"...? γιατί φίλε μου? δε λέει τίποτα αυτό.
μίλα μας ΓΙΑ τα όνειρά σου, εσύ που τόσο ωραία μπορείς να γράψεις, αλλιώς το κειμενάκι σου το έχασε το παιχνίδι-δεν ξέρω σε τι αναφέρεσαι --και φταις εσύ.

Μην αρχίσω για το πώς κουράστηκα από τους παπάρες που δε λένε να αφήσουν την καραμέλα του "ποιος είναι καλλιτέχνης" και "κύριέ μου, αν νομίζετε πως η δημοκρατία είναι υπαρκτή, γελιέστε".

Όχι, Όχι! Φτάνει!

Μεσαιωνικές δημιουργίες, ΌΧΙ ΠΑΛΙ!
Παρατήσαμε τις θρησκευτικές εικόνες και πιάσαμε τις συζητήσεις για την πολιτική και τις απάτες της? μα ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ??

Κάλεσμα σε Αυθεντική δημιουργία--να δω αν θα με νιώσουν πάνω από 10 ομοειδείς...μακάρι.

Και για να είμαι σοβαρή, πρέπει να εξηγήσω τη φύση της προαναφερθείσας "κούρασής" μου από όλα αυτά.
---το πρόβλημα είναι πως για τον καθένα μας είναι τόσο απλό και εμφανές αυτό που ο ίδιος εννοεί...κι εγώ τώρα βαριέμαι τρομερά να εξηγήσω!---

Είναι απλό λοιπόν....
τι είναι η ζωή.....τι είναι ο άνθρωπος
ΚΛΑΙΝ ΜΑΙΝ παίδες, θα βγάλετε κάτι καινούριο από όλα αυτά τα ντεμέκ πάρε δώσε?
Ποιητές, σας φαντάζομαι με μπερεδάκια και φουλάρια/κασκόλ. και μια χαρακτηριστική φυσιογνωμία από Morris&Goscinny, στο τεύχος του Λούκι Λουκ "Sarah Bernhardt" έκανε το λευκό ιππότη θυμάμαι. -- και αν δεν είστε έτσι, θα το θέλατε.
Κουράστηκα να βλέπω τους ανθρώπους να υποκύπτουν στην ανάγκη να ανήκουν κάπου. [Ταυτόχρονα λυπάμαι και αυτούς που προσπαθούν να ξεχωρίσουν με τόσους τρόπους εκτός από τον έναν και μοναδικό που έκανε τον άνθρωπο εξαρχής να ξεχωρίσει από τα άλλα ζώα...όχι δηλαδή για το διαφορετικό τρίχωμα ή στήσιμο, αλλά την εξέλιξη του εγκεφάλου..αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία που θα διηγηθούμε μια άλλη φορά (Michael Ente, Ιστορία χωρίς τέλος)]. Και γιατί κουράστηκα? τι εννοώ "κουράστηκα"?
Ίσως από αλαζονεία (είμαι πιο μπροστά), ίσως από ανασφάλεια (απλά δεν μπορώ να είμαι σαν εσάς αν και θα το ήθελα πάρα πολύ). Αλλά αρνούμαι πια να μπω σε τέτοιες συζητήσεις. Προφορικά θα τα έχανα, γραπτά θα τα πήγαινα πολύ καλά-και για τα δύο έχω δείγματα. Όμως όχι. Και ούτε να σας κάνω να καταλάβετε γιατί σταματάω με νοιάζει. Ο νοών νοείτω.
Κουράστηκα= είδα ότι είναι σπατάλη χρόνου και φαιάς ουσίας που μπορεί να αξιοποιηθεί πολύ πιο χρήσιμα- προς την εξέλιξη. Δεν το καταλάβατε ακόμα?

ελπίζω εν καιρώ...
ελπίζω να γίνει η Ανανέωση...

εγκαταλείπω γνωρίζοντας πως το κείμενο είναι ελλιπές και ότι κατά πάσα πιθανότητα όποιος το διαβάσει δε θα έχει προσκομίσει τίποτα.

Tant pis
 
Design by Pocket